با سنگ آهک و کاربردهای آن آشنا می شویم

سنگ آهک یک سنگ رسوبی متشکل از کربنات کلسیم است که معمولاً در آب کم عمق دریا یافت می شود. کاربرد اصلی سنگ آهک در صنایع فلزی، مواد شیمیایی، کشاورزی و ساخت و ساز می باشد. تا انتها با آهک سازان همراه باشید.

آهک چیست؟

سنگ آهک یک سنگ رسوبی است که عمدتاً از کربنات کلسیم به شکل کانی کلسیت تشکیل شده است. آنها معمولاً در آب های شفاف، گرم و کم عمق دریا تشکیل می شوند. آنها اغلب سنگ های رسوبی آلی هستند که از تجمع پوسته ها، مرجان ها، جلبک ها و مواد مدفوع تشکیل می شوند. همچنین ممکن است یک سنگ رسوبی تشکیل شده شیمیایی باشد که از کربنات کلسیم دریاچه ها یا آب دریا تشکیل شده است.

سنگ آهک یک سنگ رسوبی با ساختار شیمیایی یا بیوشیمیایی است که بیشتر حاوی کربنات کلسیم است. این سنگ معمولا به صورت خاک رس آهکی، ماسه سنگ و دولومیت یافت می شود. سنگ آهک خالص سفید است اما وجود ناخالصی می تواند تا حدودی رنگ آن را تغییر دهد در حالی که ضایعات سنگ آهک مواد رسی است و بسته به میزان ناخالصی از جوشاندن آهک نیمه آبی یا آهک آبی به دست می آید. BT.

در راهسازی برای افزایش مقاومت فشاری و کششی خاک به ویژه در لایه های زیرین راهسازی و تقویت آن و جلوگیری از رشد پوشش گیاهی در جاده ها و شیب های باند فرودگاه استفاده می شود. کاربردهای آهک در صنایع مختلف بسیار متنوع است.

کاربردهای عمده آهک در متالورژی، پزشکی، ساخت و ساز و کشاورزی گزارش شده است. علاوه بر این از آهک در سیمان، ساخت چین، شیشه، ذوب آهن، صنایع غذایی، نیشکر و غیره استفاده می شود.
جهت اطلاع از قیمت آهک به کارخانه آهک قم مراجعه نمایید.
محل و شکل تشکیل سنگ آهک

- محیط زیست دریایی

بیشتر سنگ‌های آهکی در آب کم عمق، آرام و گرم دریا تشکیل می‌شوند. این نوع محیط محیطی است که موجودات زنده می توانند پوسته ها و اسکلت هایی از کربنات کلسیم بسازند که به راحتی مواد مورد نیاز خود را از آب دریا استخراج کنند.

هنگامی که این حیوانات می میرند، پوسته و استخوان های آنها به صورت رسوبی جمع می شود که می تواند سنگ آهک را سنگین کند. ضایعات آنها نیز می تواند به توده رسوب کمک کند. سنگ‌های آهکی که از این نوع رسوبات به وجود می‌آیند، سنگ‌های رسوبی بیولوژیکی هستند. منشا بیولوژیکی آنها اغلب با وجود فسیل در سنگ ها آشکار می شود.

برخی از سنگ‌های آهک می‌توانند با رسوب مستقیم کربنات کلسیم از دریا یا آب شیرین تشکیل شوند. سنگ آهکی که با این روش به وجود می آید یک سنگ رسوبی شیمیایی است. گمان می رود که تعداد آنها بیشتر از آهک های بیولوژیکی باشد.

- محیط تبخیر

نام های مختلفی برای سنگ آهک به کار می رود. این نام ها بر اساس نحوه تشکیل سنگ، ظاهر یا ترکیب آن و عوامل دیگر است. در اینجا چند نوع پرکاربرد آورده شده است.

1. گچ: سنگ آهکی نرم با بافت ریز و معمولاً به رنگ سفید یا خاکستری روشن. این ماده عمدتاً از بقایای پوسته های پرورش یافته موجودات دریایی کوچک مانند روزن داران یا انواع بی شماری جلبک دریایی تشکیل شده است.

2. کوکینا یا سنگ آهک کوکینا: کوکینا نوعی سنگ آهک با سیمان ضعیف است که از بقایای پوسته های شکسته صدف های آبزی تشکیل می شود. محیط شکل گیری این سنگ های رسوبی سواحلی است که در آن صدف های دریایی توسط امواج به قطعات کوچک هم اندازه شکسته می شوند.

3. فسیل های سنگ آهک: سنگ آهک حاوی فسیل های شفاف و فراوان. آنها معمولاً پوسته ها و فسیل های اسکلتی موجودات مولد سنگ آهک هستند.

سنگ آهک سنگریزه: سنگ آهک متراکم با دانه بندی بسیار ریز و یکنواخت که در لایه های نازک ایجاد می شود و به راحتی شکافته می شود و سطح بسیار صافی ایجاد می کند. در اواخر قرن هجدهم، فرآیند چاپ (لیتوگرافی) برای بازتولید تصاویر با کشیدن آنها بر روی سنگ با رنگ روغن و سپس استفاده از آن سنگ برای چاپ چندین نسخه از تصویر توسعه یافت.

4. سنگ آهک اولیتی نوعی سنگ رسوبی شیمیایی یا بیوشیمیایی است که عمدتاً از اولیت یا "خاگزنگ" تشکیل شده است، دانه ای کروی شکل کوچک تا متوسط ​​است که به صورت کربنات کلسیم ریزدانه بر روی دانه های شن و ماسه رسوب می کند.

5. سنگ آهک تراورتن و مرمر: سنگ آهک با تبخیر بارش، اغلب در غارها، تشکیل می شود و تشکیلاتی مانند استالاکتیت، استالاگمیت و جریان رودخانه را ایجاد می کند.

6. توفا (سنگ جیبی):

توسکا یا توف نوعی سنگ آهک است که در نتیجه ورود آب غنی از کلسیم به چشمه های آبگرم، سواحل دریاچه یا سایر مکان های مشابه به وجود می آید. علیرغم شرایط تشکیل مشابه در مقایسه با تراورتن، توفا تفاوت های زیادی دارد.